Choroby o podłożu psychicznym w ostatnim czasie zbierają duże żniwo. Wzrasta jednak świadomość społeczeństwa, dzięki czemu przestają stanowić tabu. Ludzie zaczynają rozpoznawać sygnały alarmowe i częściej szukają pomocy. Jednym z zaburzeń, które dotyka osoby żyjące bardzo intensywnie, jest nerwica neurasteniczna. Pojawia się wtedy, kiedy układ nerwowy przestaje radzić sobie z silnym stresem. Warto poznać najbardziej charakterystyczne objawy tej dolegliwości i dowiedzieć się, jak można im skutecznie przeciwdziałać.
Czym jest nerwica neurasteniczna?
Nerwica neurasteniczna to jedno z najczęściej występujących zaburzeń nerwicowych. Można ją uznać za chorobę cywilizacyjną, ponieważ zwykle pojawia się u osób pracujących niezwykle intensywnie. Dotyka nie tylko pracowników umysłowych, ale także fizycznych, zatrudnionych w branżach nastawionych na cel oraz wynik. Specyficzne środowisko oraz predyspozycje osobowościowe sprawiają, że pojawiają się reakcje somatyczne oraz objawy psychiczne czy poznawcze. Zaburzenie często jest mylone z przewlekłym zmęczeniem lub wyczerpaniem. Osoby dotknięte neurastenią powinny korzystać z pomocy lekarskiej oraz terapeutycznej. Objawy tej choroby mogą położyć się cieniem na całym życiu pacjenta, niszcząc relacje prywatne, jak też zawodowe. Leki, które są niezbędne do unormowania samopoczucia, można uzyskać dzięki usłudze, jaką jest e-recepta.
Osobowość neurasteniczna – jak ją scharakteryzować?
Mimo doświadczania silnego stresu nie każdy zapada na neurastenię. Przypadłość najczęściej pojawia się pomiędzy 20. a 55. rokiem życia. Dotyczy więc osób czynnych zawodowo, które zawsze działają na wysokich obrotach i stawiają sobie wysokie wymagania. Szczególnie narażeni na doświadczanie symptomów chorobowych są ludzie mający niską odporność na stres. W trudnych dla siebie sytuacjach reagują nieadekwatnie, na przykład łatwo wybuchają gniewem. Poza tym osobowość neurasteniczna charakteryzuje się również nadmiernym krytycyzmem i niezadowoleniem, częstymi wybuchami złości, łatwym zniechęcaniem i rezygnowaniem z dążenia do wyznaczonych celów. Bywa, że neurasteników cechuje hipochondria, co niekiedy powoduje nadużywanie L4 online. Warto zaznaczyć, że osobowość neurasteniczna nie jest terminem używanym przez psychiatrów. Określenie zadomowiło się jednak w języku potocznym.
Przyczyny nerwicy neurastenicznej
Bezpośrednie przyczyny neurastenii to długotrwałe narażenie na stres, wysiłek umysłowy lub fizyczny. Przewyższa on zdolności adaptacyjne człowieka. Konsekwencją tego jest to specyficzna reakcja organizmu, która w dłuższej perspektywie prowadzi do szeregu objawów natury fizycznej oraz psychicznej. Pacjent jest wyczerpany, a jego zdolności regeneracji coraz bardziej maleją, aż w końcu dochodzi do załamania. Poza silnym stresem zaburzenie psychiczne może wywoływane przez dietę. Tłuste i przetworzone posiłki, nieregularne jedzenie czy głodzenie się mogą prowadzić do neurastenii. Czasami choroba rozwija się także wskutek zakażenia bakteryjnego lub infekcji grzybiczej. Jednak główną przyczyną zawsze jest nadmierna reakcja na stres.
Jak rozwija się neurastenia?
Wśród czynników, które prowadzą do rozwoju neurastenii, wyróżnia się pośrednie i bezpośrednie. W drugim przypadku dochodzi do nadprodukcji adrenaliny i noradrenaliny. Są to tzw. hormony stresu i jeśli występują w zbyt dużej ilości, prowadzą do wielu nieprawidłowości. Przyczyniają się m.in. do podniesienia poziomu glukozy we krwi oraz przyśpieszenia tętna. W przypadku czynników pośrednich na pewno warto wymienić środowisko pracy, które może wpływać na powstawanie zaburzeń lękowych. Taki człowiek jest poddawany długotrwałej ekspozycji na czynniki stresogenne. Należy do nich na przykład hałas, ale też stały wysiłek intelektualny. Stąd konsekwencją zaburzenia bardzo często jest wypalenie zawodowe. Osoby, które go doświadczają, mogą z tego tytułu ubiegać o zwolnienie lekarskie online! Warto pamiętać, że chorobę może wywoływać działanie substancji toksycznych, czy nadużywanie alkoholu.
Jakie są objawy neurastenii?
Wśród objawów nerwicy neurastenicznej należy wymienić dolegliwości somatyczne, jak i psychiczne. Nie zawsze występują one jednocześnie, jednak jeżeli utrzymują się przez dłuższy czas, warto zgłosić się do lekarza. Na pewno nie można składać tego na karb przemęczenia czy przepracowania. Jeśli to one miałyby być przyczyną zaburzeń, w odzyskaniu równowagi pomógłby solidny odpoczynek. Tymczasem osoby doświadczające wymienionych niżej objawów, zmagają się z nimi nawet po urlopie. Dotyczy to nie tylko życia zawodowego, ale także relacji z innymi ludźmi. Spędzanie czasu z rodziną czy spotkania ze znajomymi wydają się wysiłkiem ponad siły. Wskutek tego chory coraz bardziej się izoluje. Sygnały alarmowe to między innymi:
- ból klatki piersiowej i kołatanie serca;
- zawroty i bóle głowy;
- ból brzucha, zaparcia oraz biegunki;
- parestezje (drętwienie i mrowienie kończyn);
- nadmierna potliwość;
- przewlekłe zmęczenie;
- męczliwość fizyczna;
- problemy ze snem (nie tylko bezsenność, ale także nieprzynoszący odpoczynku);
- problemy z koncentracją;
- nadwrażliwość na bodźce;
- rozdrażnienie i wahania nastroju;
- obniżenie popędu seksualnego, impotencja.
Rodzaje nerwicy neurastenicznej: neurastenia hipersteniczna, hiposteniczna oraz asteniczna
Medycy, którzy specjalizują się w tej tematyce, wyróżniają kilka rodzajów neurastenii. Oprócz tego, że mają wspólne symptomy, takie jak kołatanie serca oraz ból i zawroty głowy, różnią się innymi objawami. Warto je poznać, by móc lepiej rozpoznać sygnały, wysyłane przez organizm.
Neurastenia hiposteniczna
Hipostenię można rozpoznać przede wszystkim po symptomach fizycznych. Osoba, która jej doświadcza, odczuwa szybkie męczenie nawet w sytuacjach, które nie powinny go powodować. Dodatkowo pacjent skarży się na wszechogarniające wyczerpanie. Objawy psychiczne to między innymi trudności z koncentracją i pamięcią, osłabienie sprawności logicznego myślenia, a także obniżony nastrój.
Neurastenia hipersteniczna
Hiperstenia jest bardzo kłopotliwa, a przy tym wyczerpująca psychicznie. Chory często brany jest za choleryka, ponieważ łatwo wybucha złością i wydaje się ciągle niezadowolony. Wśród charakterystycznych cech tej przypadłości można wymienić także wzmożone napięcie nerwowe oraz nadwrażliwość na światło lub dźwięk (mogą one wywoływać wręcz fizyczny ból).
Neurastenia asteniczna
Zaburzenia charakteryzują się cielesnym uczuciem osłabienia. Chory doświadcza szybkiej męczliwości nawet po niewielkiej aktywności, mogą pojawiać się również bóle mięśni. Czynnikiem aktywizującym to zaburzenie może być duży wysiłek fizyczny (w tym poród), a także brak odpoczynku.
Jak wygląda leczenie neurastenii?
Neurastenia jest chorobą psychiczną, dlatego chory powinien zdecydować się na psychoterapię. Jest to podstawa leczenia nerwicy neurastenicznej, a rodzaj ustala terapeuta podczas pierwszego spotkania. Może to być terapia poznawcza, behawioralna lub psychodynamiczna, często prowadzone są w formie łączonej (np. terapia poznawczo-behawioralna). Chory powinien uprawiać aktywność fizyczną, ale także nauczyć się korzystać z technik relaksacyjnych. Dzięki temu będzie mógł wyciszać dokuczliwe objawy neurastenii. Jeżeli przypadłości towarzyszą inne zaburzenia, takie jak depresja, specjalista zaleci przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych. Mogą to być również selektywne inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny (SSRI) lub doraźnie leki uspokajające. Jednak zawsze podstawą leczenia neurastenii jest psychoterapia.
Nerwica neurasteniczna to przypadłość, która może dotknąć każdego. Dlatego warto zawczasu zadbać o swoje zdrowie psychiczne. Należy pamiętać przede wszystkim o zachowaniu równowagi pomiędzy pracą a odpoczynkiem. Warto pomyśleć również o opuszczeniu toksycznego środowiska. Bardzo ważne jest umiejętne odczytywanie symptomów wysyłanych przez organizm i korzystanie z psychoterapii.