Przypadłości, jakimi są bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka, okazują się bardzo kłopotliwe i krępujące dla osób, które ich doświadczyły. Poza złym samopoczuciem towarzyszącym rozwolnieniu muszą radzić sobie z odgłosami, słyszanymi przez otoczenie. Czy jednak należy obawiać się o swoje zdrowie? Na szczęście w większości przypadków nie zwiastuje to nic groźnego, chociaż warto obserwować swój organizm i przedłużających się dolegliwościach i skorzystać z porady lekarskiej.
Jakie są przyczyny bulgotania w brzuchu?
Głośne odgłosy bulgotania i burczenia w brzuchu świadczą o tym, że zachodzi proces trawienia. Wywołują je skurcze jelit, które przesuwają strawione resztki, w celu pozbycia się produktów przemiany materii. Duży udział w tym procesie ma hormon wytwarzany przez jelito cienkie, nazywany motyliną. Jest to całkowicie naturalne, więc doświadczająca ich osoba nie powinna obawiać się o swoje zdrowie. Zazwyczaj pojawiają się po zbyt szybkim jedzeniu, kiedy do przewodu pokarmowego dostanie się duża ilość powietrza. Wtedy pomoże dokładniejsze przeżuwanie pokarmu. Bulgotanie i przelewanie często nasila zjedzenie niektórych pokarmów, takich jak warzywa strączkowe, brokuły, brukselka czy kapusta. Jeśli dodatkowo powstają wzdęcia i wytwarzane są gazy, świadczy to o niestrawności. Aby się ich pozbyć, najlepiej zmodyfikować swoją dietę, rezygnując z ciężkostrawnych produktów. Czy bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka powinny stanowić powód do obaw? Jeśli miną w ciągu kilku dni, chory nie powinien się martwić.
Kiedy należy skonsultować się z lekarzem?
Zazwyczaj bulgotanie w brzuchu, któremu czasem towarzyszy rozwolnienie, ból żołądka, ból brzucha czy zgaga to pamiątka po sutej kolacji. Natomiast powodem do niepokoju, który powinien skłonić do wizyty u specjalisty, są sytuacje, gdy symptomy pojawiają się po każdym posiłku. Tak objawia się na przykład choroba wrzodowa. Można skorzystać z rozwiązania, jakim jest konsultacja lekarska online. Dzięki temu niepokojące objawy można omówić bez wychodzenia z domu.
Wodnista biegunka – co to jest?
Biegunka to jedna z najbardziej powszechnych dolegliwości układu pokarmowego. Mówimy o niej wtedy, kiedy cierpiąca na nią osoba czuje potrzebę wypróżnienia częściej niż trzy razy w ciągu doby. Dodatkowo jej stolec zmienia konsystencję na płynną, półpłynną lub wodnistą. Najczęściej biegunkę wywołują bakterie, wirusy lub pasożyty. W takim wypadku ma ostry przebieg i trwa nie dłużej niż czternaście dni. Ustępuje samoistnie, ale można też stosować leki dostępne bez recepty. Wyróżniamy także biegunkę uporczywą (trwającą powyżej dwóch tygodni) oraz przewlekłą, która nie mija nawet po upływie miesiąca. W takim wypadku konieczna jest wizyta u lekarza rodzinnego. Być może konieczne okażą się bardziej szczegółowe badania, które pozwolą wykluczyć (lub potwierdzić) groźniejsze choroby.
Objawy i przyczyny wodnistej biegunki
O wodnistej biegunce mówimy wtedy, kiedy zawartość wody w stolcu jest większa niż 75%. Bulgotanie w brzuchu stanowi jej bardzo charakterystyczny objaw. Dodatkowo podczas defekacji może dochodzić do tryskania stolca, czemu towarzyszy również odgłos uwalniania się gazów. Można rozróżnić jej dwa typy – jeden to biegunka osmotyczna. Jej przyczyną jest gromadzenie się w jelicie cienkim substancji osmotycznej. Utrudnia ona wchłanianie wody, przez co dostaje się ona do kału i w efekcie powstaje rzadkie rozwolnienie. Drugi rodzaj to biegunka wydzielnicza, która również wynika z zaburzeń pracy jelit, a dokładnie zwiększonego wydzielania przez nie wody oraz soli.
Jakie są przyczyny dolegliwości?
Wśród przyczyn biegunki tego rodzaju można wymieć spożywanie skażonej żywności i wody. Jej podłoże ma charakter bakteryjny, wirusowy lub pasożytniczy. Jednak takie dolegliwości powodują również choroby, między innymi:
- alergie pokarmowe (na przykład nietolerancja laktozy);
- choroba Leśniowskiego-Crohna;
- nowotwory;
- niewydolność serca;
- wrzodziejące zapalenie jelita grubego;
- zaburzenia wchłaniania;
- zespół jelita drażliwego;
- zbyt częste stosowanie środków przeczyszczających;
- zatrucie metalami ciężkimi;
- nieżyt żołądkowo-jelitowy;
- zatrucie alkoholem;
W przypadku przewlekłych chorób lekarze stosują farmakoterapię. Czasami pacjenci zapominają jednak o uzupełnieniu zapasu leku. Pomocna okazuje się wtedy e-recepta online, którą można otrzymać w ciągu kilku minut bez wychodzenia z domu.
Bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka – co to oznacza?
Jaką dolegliwość sugeruje jednoczesne bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka? Najczęściej jest to efekt zatrucia pokarmowego, któremu towarzyszą wzdęcia i ból brzucha. Przyczynę stanowi spożywanie skażonego jedzenia i picia, dlatego tak ważne jest wdrożenie nawyków higienicznych. Wystarczy przyzwyczaić się do częstego mycia rąk, a oprócz tego również surowych warzyw i owoców. Wymienione symptomy mogą wskazywać również na inne dolegliwości układu pokarmowego. Pojawiają się u osób z zaburzeniami alergicznymi i nietolerancjami różnych produktów spożywczych. Najczęściej takich, które zawierają laktozę. Sytuacje, w których występuje biegunka i bulgotanie w brzuchu, mogą mieć podłoże emocjonalne. Związane są m.in. ze stresem lub zaburzeniami lękowymi.
Bulgotanie w brzuchu i biegunka u kobiet ciężarnych
Bulgotanie w brzuchu w przypadku kobiet w ciąży jest normalnym zjawiskiem. To wynik niestrawności oraz trudności z przemieszczaniem treści pokarmowej w jelitach. W późniejszych etapach odgłosy mogą świadczyć na przykład o ruchach dziecka, a także zapowiadać poród. Natomiast jeśli towarzyszy temu biegunka, najlepiej skonsultować się ze swoim lekarzem prowadzącym.
Co oznacza bulgotanie w brzuchu i biegunka u dziecka
Samo bulgotanie nie powinno stresować rodziców. Noworodek i niemowlak jeszcze nie mają dobrze wykształconego układu pokarmowego. Różnego rodzaju odgłosy towarzyszą więc procesowi trawienia. Kiedy jednak pojawia się wodnista, uporczywa biegunka, koniecznie trzeba skonsultować się z pediatrą. Również starsze dzieci warto obserwować. Najczęściej biegunka jest wynikiem zakażenia wirusowego i mija samoistnie. Niebezpieczne jest natomiast odwodnienie, które w skrajnych wypadkach prowadzi do śmierci. Trzeba więc pamiętać, by nie lekceważyć takiego stanu.
Jak leczyć wodnistą biegunkę i przelewanie w brzuchu?
Jeżeli przypadłość jest ostra, wtedy wystarczy leczenie objawowe. Można stosować probiotyki oraz aktywny węgiel. Konieczne jest także utrzymywanie odpowiedniego poziomu nawodnienia oraz elektrolitów. Tego rodzaju biegunka powinna minąć w ciągu kilku dni. Jeśli tak się nie stanie, zalecana jest wizyta u lekarza. Specjalista może rozważyć stosowanie leków zwalniających perystaltykę jelit. Najczęściej przepisywany jest loperamid – najpierw podaje się 4 mg jednorazowo, a po każdym wodnistym wypróżnieniu stosuje dawkę 2 mg leku. W przypadku kiedy biegunka staje się uporczywa lub przewlekła, konieczna okazuje się bardziej zaawansowana diagnostyka wykonanie badań, które pomogą określić przyczynę (na przykład gastroskopii lub kolonoskopii). Warto również postarać się o e-zwolnienie online, by odzyskać utracone siły.
Biegunka a dieta
Każda biegunka wymaga nawodnienia, ale także łagodnego traktowania swojego układu pokarmowego. W tym celu należy zrezygnować ze smażonych potraw. Zamiast tego można je piec lub przygotowywać na parze. Dobrym rozwiązaniem są lekkostrawne kleiki oraz potrawy, które bogate są w skrobię. Oprócz tego na jakiś czas trzeba pożegnać się z gazowanymi napojami oraz kawą.
Wodnista biegunka – jak jej zapobiegać?
Jako że wodnista biegunka i bulgotanie w brzuchu to większości przypadków wynik zatrucia pokarmowego, trzeba wdrożyć odpowiednie nawyki. Mycie rąk i surowego jedzenia to konieczność. Warto pamiętać, że często pojawia się w trakcie podróży, gdy turyści jedzą i piją inaczej niż zwykle. Trzeba zachować ostrożność, zwłaszcza próbując lokalnych przysmaków. Suszone i surowe potrawy stanowią potencjalne źródło zakażenia. Podobnie jak woda z kranu – lepiej sięgać po tę butelkowaną, nawet jeśli ma zostać użyta do mycia zębów.
Bulgotanie w brzuchu i wodnista biegunka to nieprzyjemne symptomy, którym można zapobiegać. Przede wszystkim należy wyrobić nawyk mycia rąk zarówno po wizycie w toalecie, jak i przed przystąpieniem do gotowania czy jedzenia. Dolegliwość zazwyczaj ustępuje samoistnie, ale jeśli utrzymuje się dłużej niż kilka dni, konieczna będzie wizyta u lekarza.