Zjawisko, jakim są bakterie w moczu, nazywamy także bakteriomoczem lub bakteriurią. Ich niewielka ilość nie powinna martwić pacjentów, ponieważ nie zawsze wywołują zakażenie dróg moczowych. O procesie zapalnym świadczy dopiero wykrycie ich dużej liczby w prawidłowo pobranej próbce moczu. Wyjątek stanowią ciężarne – kobiety, które spodziewają się dziecka, zawsze powinny skonsultować taki stan ze swoim lekarzem. Co więc robić, jeśli w moczu zostaną wykryte bakterie? Wyjaśniamy to w kolejnych akapitach.
Co oznaczają bakterie w moczu?
Bakterie w moczu, ale w niewielkiej ilości, to stan, który jeszcze nie wymaga leczenia. Dopiero licznie występujące w przebadanej próbce drobnoustroje mogą wyraźnie świadczyć o infekcji układu moczowego. Przyjmuje się, że na nieprawidłowości wskazuje 100 tys. komórek drobnoustrojowych w 1 ml moczu. Powinno to skutkować przynajmniej bardziej zaawansowanymi badaniami. W przypadku gdy pacjent ma obawy, czy symptomy wskazują na problemy z pęcherzem, warto zdecydować się na taką usługę, jak konsultacja lekarska online. Dzięki niej można zasięgnąć rady lekarza bez wychodzenia z domu.
Bakterie w moczu a ciąża
Warto przy tym pamiętać, że chociaż znajdujące się w moczu bakterie w większości przypadków nie stanowią dużego powodu do obaw, kobiety w ciąży nie mogą ich bagatelizować. W czasie ciąży powiększająca się macica uciska na pęcherz i moczowody, a także zmniejsza napięcie cewki moczowej. Kobiety ciężarne mogą mieć problemy z zaleganiem moczu, co staje się pożywką dla bakterii. Nie bez znaczenia jest też większa ilość glukozy w moczu. W organizmie przyszłej mamy tworzy się stan zapalny, który jest potencjalnie niebezpieczny dla ich dziecka. Może powodować poronienie lub przedwczesny poród. Z tego powodu panie w ciąży zawsze powinny konsultować się z lekarzem, by ten mógł wdrożyć odpowiednie leczenie antybiotykiem (bezpieczne dla płodu).
Bakteriomocz – jak można go wykryć?
Obecność bakterii można stwierdzić, wykonując jedno z najbardziej powszechnych badań laboratoryjnych. Badanie ogólne moczu pozwala stwierdzić, jakie ma właściwości. Można określić m.in. jego pH, oznaczyć obecność leukocytów czy erytrocytów. Oprócz tego analizie poddawane są takie właściwości jak barwa, odczyn czy przejrzystość. Ważne, by posiew moczu wykonać przed wdrożeniem leczenia. Próbka powinna liczyć przynajmniej 50 ml, najlepiej by pochodziła z ranka. Należy jak najwcześniej dostarczyć ją do laboratorium w celu jej dokładnego zbadania.
Bakteriomocz znamienny i bezobjawowy
Warto wiedzieć, że wyróżniamy dwa typy bakteriomoczu – znamienny oraz bezobjawowy. Pierwszy z nich pojawia się wtedy, kiedy występują nieprawidłowości w ilości drobnoustrojów w moczu (100 tys. komórek / 1 ml moczu). Towarzyszą temu objawy zakażenia układu moczowego. Natomiast bakteriomocz bezobjawowy to sytuacja, kiedy nie występują żadne symptomy, a chory ma niepokojące wyniki badań. W obu tych sytuacjach warto porozmawiać ze specjalistą o możliwościach leczenia. Być może konieczna okaże się e-recepta online na odpowiednie leki.
Badanie moczu – jak się przygotować?
Aby badanie moczu na obecność bakterii było miarodajne, trzeba się do niego odpowiednio przygotować. Przede wszystkim próbkę należy oddać do jałowego pojemnika, który można kupić w aptece. Oprócz tego powinna pochodzić z porannej mikcji, gdy pacjent przez kilka godzin nie odwiedzał toalety. Wtedy mocz jest najbardziej skoncentrowany. Aby maksymalnie ograniczyć liczbę bakterii, które mogą dostać się do próbki z cewki moczowej, trzeba zadbać o higienę.
Przed oddaniem moczu do pojemnika należy umyć części intymne, zwłaszcza ujście cewki moczowej. Następnie pacjent upuszcza nieco uryny, a właściwą porcję do badania pobiera ze środkowego strumienia. Równie ważne, jak oddawanie moczu jest czas, w jakim próbka trafi do laboratorium. Najlepiej, by udało się to w ciągu maksymalnie 3 godzin.
Bakterie w moczu – charakterystyczne objawy
W jakiej sytuacji należy przekazać mocz do badania? Na pewno warto to zrobić wtedy, kiedy występują najbardziej charakterystyczne objawy, które wskazują na zapalenie pęcherza moczowego. Lekarz zleci określenie ilości bakterii w przypadku następujących symptomów ze strony układu moczowego:
- uczucie parcia na pęcherz;
- wrażenie obecności moczu w pęcherzu mimo wizyty w toalecie;
- pieczenie lub ból w okolicy cewki moczowej;
- ból podbrzusza;
- krwiomocz.
Obecność bakterii w układzie moczowym – przyczyny
Co może spowodować obecność licznych bakterii w układzie moczowym? Przyczyn można się dopatrywać zarówno w chorobach układu moczowego, jak i codziennych nawykach. Ze względu na specyficzną budowę – bliskość ujścia cewki moczowej, pochwy i odbytu – najbardziej narażone na ataki ze strony bakterii są kobiety.
Panie (choć także mężczyźni) powinny pamiętać o właściwej higienie (np. wycieraniu kału od cewki, a nie w jej kierunku), a także oddawaniu moczu po każdym stosunku płciowym, czy po nocy. Łatwo się również zarazić, korzystając z ogólnodostępnych zbiorników wodnych, w których kąpie się wiele osób. To jednak nie wszystko, na co trzeba uważać.
Bakterie w moczu – skąd mogą trafić?
Niekiedy źródłem obecności bakterii może być własna flora pacjenta. Do zakażenia dochodzi wtedy drogą krwiopochodną w przypadku takich dolegliwości, jak kamica nerkowa czy rak nerki. Wtedy bakterie przedostają się z jelita grubego chorego, które do niższych partii układu moczowego mogą trafić z nerek. Patogeny mogą trafiać do moczu również poprzez cewnikowanie lub poprzez stałe utrzymywanie cewnika w pęcherzu.
Najczęściej występujące bakterie w moczu
Na podstawie posiewu moczu można wykryć bakterie obecne w nim najczęściej. To przede wszystkim Escherichia coli, która atakuje nie tylko układ pokarmowy, ale bardzo często także moczowy. Poza tym w obrębie układu moczowego bytują inne bakterie wywołujące zakażenia:
- Staphylococcus Saprophyticus;
- Proteus mirabilis;
- Klebsiellasp;
- Enterococcus.
Bakterie w moczu – leczenie
Aby wyleczyć zakażenie bakteryjne, konieczne może okazać się e-zwolnienie lekarskie. Czasami dolegliwości bywają na tyle uciążliwe, że utrudniają normalne funkcjonowanie. Należy przy tym pamiętać, by nigdy nie stosować farmakoterapii na własną rękę.
O tym zawsze decyduje lekarz. Tyn, co pacjent może zrobić samodzielnie, jest odpoczynek oraz lekkostrawna dieta. Warto włączyć do niej żurawinę, która jest bogata w witaminę C. Ważne jest także, by przyjmować płyny (wodę lub kwaśne napoje, na przykład sok żurawinowy).
Powikłania bakteriomoczu
Jeśli dochodzi do zapalenia dróg moczowych, na pewno nie należy bagatelizować tego stanu. Zawsze trzeba zgłosić się do specjalisty, który będzie w stanie wyciszyć chorobę. Jedną z konsekwencji bywa bolesne odmiedniczkowe zapalenie nerek. Dolegliwość źle wpływa na samopoczucie i wywołuje gorączkę. W przypadku kobiet spodziewających się dziecka powikłania są o wiele groźniejsze. Może dojść nawet do poronienia lub przedwczesnego porodu.
Najczęstsze przypadłości w obrębie układu moczowego
Bakterie w moczu mogą doprowadzić do infekcji dróg moczowych oraz zapalenia pęcherza. Z tą przypadłością można sobie poradzić, stosując takie leki, jak:
- Afastural;
- Augmentin;
- Bactrim;
- Biseptol;
- Cipronex;
- Furaginum Teva;
- Levoxa;
- Monural;
- Nolicin;
- Symural.
Bakterie w moczu to przypadłość, która nie zawsze daje fizyczne objawy. U całkowicie zdrowej osoby mocz jest jałowy, jednak niewielka ilość patogenów także nie stanowi powodu do obaw. Natomiast liczne bakterie świadczą o stanie zapalnym, który należy leczyć. Trzeba też pamiętać, że takich sytuacji można uniknąć, dbając o higienę.
Poza tym warto przyswoić sobie również inne zasady, takie jak odpowiednio skomponowana dieta i przyjmowanie odpowiedniej ilości płynów. Dzięki temu pęcherz jest pobudzany do pracy i regularnego oczyszczania. Zalegający mocz stanowi bowiem pożywkę dla bakterii, a stąd już tylko mały krok do ich namnażania.